- wynaturzyć (się)
- wynaturzyć (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. wynaturzać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wynaturzyć (się)
Look at other dictionaries:
wynaturzać się – wynaturzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać wynaturzeniu; degenerować się, wyradzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wynaturzać się w skażonym środowisku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynaturzać — ndk I, wynaturzaćrzam, wynaturzaćrzasz, wynaturzaćają, wynaturzaćał, wynaturzaćany wynaturzyć dk VIb, wynaturzaćrzę, wynaturzaćrzysz, wynaturzaćrzy, wynaturzaćrzył, wynaturzaćrzony «wypaczać czyjąś naturę, prowadzić do zwyrodnienia» Wynaturzające … Słownik języka polskiego
wynaturzenie — n I 1. rzecz. od wynaturzyć. 2. lm D. wynaturzenieeń «rzecz, fakt, zjawisko dziwaczne, nienormalne, niezgodne z naturą; zwyrodnienie» Wynaturzenie fizyczne, psychiczne. wynaturzenie się rzecz. od wynaturzyć się … Słownik języka polskiego
